de Hoog , Bernard
In tegenstelling tot de voorgaande eeuwen laat de negentiende eeuw een grote en betrekkelijk snelle afwisseling zien aan stijlen en stromingen in de beeldende kunsten. De zonnige wat dromerige interieurs, met veelal moeders en kinderen, die Bernard de Hoog schilderde lijken zich wat aan het tumult van die bewogen eeuw te onttrekken maar ook zijn werk vertegenwoordigt zo'n karakteristiek fenomeen. Net als de door hem bewonderde voorgangers Jozef Israëls en Albert Neuhuys maakt De Hoog zich los van de schijnwereld van de Romantiek en kiest hij voor alledaagse thema's uit het leven van 'gewone' mensen.
Hier is geen grote historische gebeurtenis of een scene uit de bijbel of de mythologie te zien, maar een eenvoudig boeren-interieur zonder opsmuk maar overgoten met warm binnenvallend licht. Of dat laatste nu altijd in Nederland het geval is geweest valt te betwijfelen maar het maakte de schilderijen van Bernard de Hoog wel mateloos populair tot ver over de landsgrenzen.
De twee kinderen die De Hoog zo treffend heeft weten weer te geven laten een vrolijke momentopname zien. Het lijkt alsof ze even aan de aandacht van de, op de schilderijen van de De Hoog, bijna altijd aanwezige moeder zijn ontsnapt. Het schetsmatige karakter verhoogt de levendigheid. Het lijkt of de schilder de kinderen 'a la prima' direct in de intimiteit van de kamer heeft vastgelegd.
wordt bewaard
